Sabret Bu Da Geçer

Gözlerimde yaşlar birikir durmadan
Kimsesizlik sarar beni her akşam
Sözler yok içimi saran bu acıya
Kime anlatayım yok ki bir çare daha

Kimse bana üzülmüyor sessiz bir şehir
Sabret bu da geçer diyen bir nefes değil
Gecenin içinde kaybolmuş bir iz gibi
Yok oluyorum bir hayalin izinde gizli

Yalnızlık çalıyor kapımı usulca
Duygularım savruluyor rüzgarla
Bir umut arıyorum karanlık sokaklarda
Ama sessizlikten başka ses yok yanımda

Kimse bana üzülmüyor sessiz bir şehir
Sabret bu da geçer diyen bir nefes değil
Gecenin içinde kaybolmuş bir iz gibi
Yok oluyorum bir hayalin izinde gizli

Bir yıldız düşse gökten dilek tutardım
Ama dileklerim bile artık suskun kaldı
Kendi gölgemde kaybolmuş bir adım
Kimse sesimi duymuyor yankıdan başka yanım

Kimse bana üzülmüyor sessiz bir şehir
Sabret bu da geçer diyen bir nefes değil
Gecenin içinde kaybolmuş bir iz gibi
Yok oluyorum bir hayalin izinde gizli